Welkom! Volg hier de avonturen van ons jeugdteam in Texas!
Gaan we het redden?
Toen ik lekker vanaf de bank de vlucht aan het boeken was dacht ik: â2 uur overstapâŠjaweeeelll dat red je welâ. Wat heb ik mezelf vervloekt toen ik met een rooie kop in de rechter galop door de gangen van Chicago OâHare vliegveld aan het galopperen was. Tegelijkertijd was ik iedereen in mân hoofd aan de kant aan het manen om vooral uit de weg te gaan. Ga aan de kant! Jeffrey moet erdoor! Ik had het misschien ook wel uit durven spreken, maar veel meer als onsamenhangend gehijg kwam er niet uit.
En wat was ik blij toen ik eindelijk bij mân Gate aankwam om daar nog een hele bups mensen relaxt te zien loungen, wachtend op het boarding proces. Poew Poew..ik had het geredâŠ
10 minuten later zit ik in mân vliegtuigstoel op weg naar Dallas om de rest van het team op te wachten! Eindelijk! Ik zal 2 uur eerder aanwezig zijn, ideaal want dan kan ik mooi al de huurauto regelen .
Na 45 minuten krijg ik een bericht van Saskia, ze zijn geland in Houston en op weg naar de volgende Gate. Pfff, diepe zucht. Onbewust hoop je toch maar dat alles overal goed gaat, en er geen gekke dingen gebeuren. Ze sturen nog even een gezellige groepsfoto mee, dan is Jeffrey ook weer gerust.
Nu alleen nog wachtennnn tot ze landen, maar daar snel meer over
So stay tuned!
Les van Lisa Laplace!
Vandaag hebben de meiden les van niemand minder dan Lisa Laplace! Lisa is door de American Paint Horse Association erkend als een Markel/APHA Professional Horsemen, Clinician en Ambassadeur. Ze is zeer actief in de APHA als State Director op nationaal niveau. Ze is voorzitter en vicevoorzitter geweest van de Equine Experiences en voorzitter van de Professional Horsemenâs Advisory Committees en dient ook als lid van het Nominating and Leadership Development Committee. Lisa heeft gediend in het Youth Advisory Committee en als directeur voor talrijke regionale APHA clubs! Daarnaast heeft Lisa ruiters gecoacht van basis- tot APHA World en Reserve World Champion niveaus. This lady knows her stuff!
Rochelle startte als eerste de les met de Showmanship en kreeg van Lisa de juiste aanwijzingen om haar showmanship te gaan perfectioneren. Ook Nissa en Femke kregen een paard toegewezen om te oefenen met Showmanship.
De paarden van Lisa waren echt te gek. Deze paarden hebben al zoveel overwinningen op hun naam staan en waren perfect voor onze training omdat ze echt laten zien waar de ruiter aan moet werken.
De uitleg van Lisa was ondanks de taal barriĂšre super duidelijk voor de meiden. Het was mooi om te zien hoe ze de technieken oppikten en toepasten.
Na de Showmanshiples was het tijd voor de lunch. Aan het einde van de straat (volgens Lisa) lag een lokaal hamburger tentje waar je goed kon eten. In Texas betekent dat natuurlijk dat we 25 km verderop moesten rijden..
Na de lunch was het tijd voor de Horsemanship en Hunt Seat Equitation. Evy, Nissa en Charlaine mochten nu aan de slag. Lisa ging helemaal terug naar de basis van een correcte zit, waarbij verschillende oefeningen werden gedaan om de juiste balans op het paard te vinden en behouden.
Vervolgens mochten de meiden rijden en werden de basisbeginselen verweven in het rijden, nu zag je echt mooi dat ze meteen hun nieuw verworven balans wisten toe te passen.
Ondanks dat we vandaag echt geluk hebben gehad met de milde warmte was het om 16:00 echt tijd om te stoppen met de les, en zat het eerste deel van onze trainingsdag erop! Morgen zullen we verder gaan met deel 2 van de les!
Na de les zijn we naar Teskeyâs gereden, de must-go-to winkel waar je werkelijk alles voor paard en ruiter kan vinden, en waar je met een slot op je portemonnee moet rondlopen⊠(ik in ieder geval zekerâŠ)
Aansluitend zijn we gezellige gaan eten bij âFinsâ, een lokale bar en restaurant in Weatherford. Superfijn om nu even te ontspannen en te genieten van een goede maaltijd na zoân intensieve dag. Moe maar voldaan zijn we daarna terug naar het hotel gegaan.
Maar de dag was nog niet voorbij! Natuurlijk moesten de meiden, voordat ze naar bed gingen, nog even het zwembad uitproberen. Het was de perfecte afsluiting van een geweldige dag vol nieuwe ervaringen en avonturen.
Nog een dag bij Lisa Laplaceâ!
Vandaag wederom een geweldig leerzame dag bij Lisa Laplace. We zijn de dag begonnen met Nissa en Evy in de horsemanship. En ook vandaag gaat Lisa terug naar de basis om van daaruit op te gaan bouwen. Voor de meiden een super leerzame manier waarbij je ze op twee dagen enorm ziet groeien. Na de horsemanship was de beurt aan Charlaine en Rochelle voor de Hunter en ook Femke mag een paard gaan klaarmaken voor de Ranch.
Het weer is vanmorgen bewolkt, beetje benauwd, maar lekker. Rond een uur of 12 is het weer tijd om te gaan lunchen bij hetzelfde tentje van gisteren waar alle local cowboys en ranchers komen eten. Heel simpel en niet groter dan een postzegel, maar wel heel erg lekker en authentiek.
Lisa verteld over hoe ze ooit begonnen is in Californië en sinds 5 jaar in Texas woont waar ze een programma heeft gemaakt waarin ze jeugd de basis leert en helpt om op wedstrijd niveau te komen. Mocht je ooit de mogelijkheid hebben om naar Texas te gaan en je zou graag een keer een les willen, dan zou ik Lisa zeer aanbevelen!
Na de lunch is het tijd voor Femke om zich met Duckie op de ranch te storten. Duckie is een prachtige palomino paint die Femke de nodige uitdaging geeft, maar met wat aanwijzingen van Lisa, stuurt Femke enkele momenten later Duckie in alle gangen moeiteloos de bak door!
Uiteindelijk komt aan al dat paarden plezier ook een einde en zijn de meiden moe maar voldaan na 2 intensieve trainingsdagen. We bedanken Lisa voor haar training en de super waardevolle adviezen die ze iedereen heeft meegegeven. We gaan nog even met Norma van The Norma Diaries op de foto
En dan is het tijd om naar een âmallâ te gaan, iets wat de meiden allemaal op het lijstje hadden staan! Gigantisch groot natuurlijk, zoals dat alleen in Amerika kan zijn. Aansluitend zijn we lekker gaan eten en toen was het echt tijd om naar bed te gaan.
Morgen zullen we met de eerste activiteiten van de APHA beginnen. Maar daarover morgen meer!
Team Challenge
Wat een dagje vandaag! Het APHA programma startte vandaag met een âBurrito Breakfastâ voor alle YWG deelnemers. Niet alle dames waren even gecharmeerd van dit ontbijt, maar dat mocht de pret niet drukken. Voorafgaande aan de YWG kregen we van de APHA het verzoek om kleine Nederlands en Belgische kleinigheidjes mee te nemen. Na het ontbijt mochten alle deelnemers tegenover een ander team gaan staan, om vervolgens de kleinigheidjes van het land uit te wisselen. Zo heb je aan het einde van de rij een superleuk aandenken aan alle landen die mee hebben gedaan.
Toen werd het tijd voor de âHorse Drawâ. Een grote emmer werd neergezet met allemaal kleine badeendjes waar een nummer onder geschreven staat. Per class werd een land omgeroepen en mocht de deelnemer naar voren gaan om een eendje uit de emmer de pakken. Het nummer op de onderkant correspondeerde dan met een paard op de lijst. Uiteraard werden na het âtrekkenâ van je paard een leuke foto gemaakt door de APHA fotograaf.
En toen was het haasten want de Team Challenge zou gaan beginnen. Voor de team challenge hadden we een Team Benelux gemaakt met alle meiden en Nienke het zusje van Femke! Ook andere Paint verenigingen uit verschillende staten hadden teams ingeschreven. Dus er deed een mega grote groep mee aan de Challenge!
Deel 1 van de Challenge bestond uit een Scavenger Hunt, oftewel een speurtocht. Alle meiden werden verdeeld onder ander groepjes. Dat betekende dat je echt even uit je comfort zone moest komen, toch een hele uitdaging als je tiener bent en de taal niet eigen bent. Maar ondanks de spanning deden alle meiden vrolijk mee en Femke de eerste die met haar groepje terug kwam!
Deel 2 van de Challenge bestond uit een obstakel parcours. Alleen wanneer je als team werkte kon je hier de snelste tijd pakken. De meiden deden dit supergoed en waren in 2:15 het parcours door!!
Deel 3 van de Challenge was een origineel TikTok filmpje maken waarin de meiden iemand interviewen en de APHA promoten. Met het nodige knip en plakwerk van Rochelle en de director skills van Evy kwam er een te gek filmpje uit waar ze zeker punten mee gingen scoren.
Deel 2 van de Challenge bestond uit een obstakel parcours. Alleen wanneer je als team werkte kon je hier de snelste tijd pakken. De meiden deden dit supergoed en waren in 2:15 het parcours door!!
Deel 3 van de Challenge was een origineel TikTok filmpje maken waarin de meiden iemand interviewen en de APHA promoten. Met het nodige knip en plakwerk van Rochelle en de director skills van Evy kwam er een te gek filmpje uit waar ze zeker punten mee gingen scoren.
Toen was het tijd voor âRide The Patternâ. Hierin werden de verschillende patterns van de horsemanship, showmanship en hunt seat uitgelegd. Super handig voor de jeugd, want dan zie je meteen hoe jouw pattern verloopt en waar je op moet letten.
In de tussentijd hebben ze bij de APHA flink zitten rekenen en was het tijd voor de bekendmaking van de finalisten van de Team Challenge. Zouden ze genoeg punten bij elkaar gesprokkeld hebben voor een finaleplaats?
Alle kids van alle landen en Staten werden werden bij elkaar geroepen en moesten als team de arena inrennen, om vervolgens in een rij te gaan staan.
Hierna werden de landen of Staten omgeroepen die deel mochten nemen aan de team challenge. âTeam Texasâ, âTeam Michiganâ, âTeam Franceâ, âTeam Ohioâ en âNetherlandsââŠ. Ik spring vanuit de tribune op om te juichen en kijk Saskia aan, âjij hoorde toch ook Netherlandsâ? âJa, maar het is toch Team Beneluxâ? âOh ja natuurlijk, maar ik meende toch echt Netherlands gehoord te hebbenâŠâ Ook de meiden kijk twijfelend om zich heen. De speaker roept nog 1 keer de finalisten om⊠En ja hoor, ik ben echt niet doof, âNetherlands wordt er gezegd. We roepen naar de meiden dat ze erbij horen en vol ongeloof sluiten ze aan bij de overige finalisten.
Maar nu, wat zal die Finale inhouden? Alle finalisten moeten zich onder de tribune verzamelen. Omdat ik vanuit de tribune niet kan zien wat gebeurt, en mogelijk moet vertalen, loop ik naar beneden. Onder de tribunes loopt een heel gangenstelsel waar koeien, paarden en in dit geval ezels (ja ezels) doorheen kunnen. Er is een kleine pen gemaakt waar ongeveer 10 ezeltjes instaan. Op zân minst 3 heb ik in mân hoofd al op het vliegtuig gezet om mee naar huis te nemenâŠ
De verschillende teams wordt ondertussen gevraagd wie 16 of ouder is, voor Team Benelux is dat alleen Charlaine, maar ieder team heeft er 3 nodig. We krijgen 2 willekeurige teamleden van andere teams toegewezen, en vervolgens krijgen Charlaine en de de rest van de 16+ers een uitleg over waar ze op moeten letten bij Donkey Riding⊠Uhmm Pardon !!! Als in Bareback op een ezeltje zitten!? Ja dus⊠alle 16 plussers krijgen een ezel toegewezen die ze 3 keer afwisselend met de andere ruiters over een parcours om een pion moeten rijden. De overige teamleden die onder de 16 zijn krijgen een aparte opdracht. Zij moeten zodra ze de estafette vlag van de âezelruitersâ krijgen zo snel mogelijk water van de ene bak in twee andere bakken aan de overkant proberen te krijgen. Zodra deze twee bakken vol zijn stopt de tijd. Tijd dus om flink aan te gaan moedigen. Ik roep de meiden bij elkaar voor een echte Amerikaanse pep talk. âDames, we hebben hier gewoon de finale gehaald, dat betekend dat we hem ook af gaan maken, jullie hebben gezien wat de eerste prijs is. Dus! Waar gaan wij mee naar huis. Evy: âwij gaan naar huis met die Buckleâ! Thatâs it! Wij gaan naar huis met die buckle!
Helemaal opgepept beginnen de eerste teams aan de Donkey Race. HI.LA.RISCH! Dit zijn echte echte ezels, ze toleren echt niemand op de rug en bokken, blokkeren en rennen in het rond, met of zonder ruiter. Het publiek ligt helemaal plat.
Uiteindelijk is Team Benelux weer aan de beurt. We hebben een wit ezeltje toegewezen gekregen, en onze Ierse toegewezen teamgenoot springt er op en wordt meteen net zo hard weer eraf gemikt. Je kan zeggen over die Ieren wat je wil, maar het zijn wel volhouders, over het hele parcours wordt ze wel 10 keer eraf gegooid. Zodra ze over de finish komt is het de beurt aan Charlaine. Dapper springt ze erop, maar ook Charlaine wordt niet geaccepteerd en beland voorover in het zand. Andere aanpak nodig, dus ze pakt de ezel bij het touw, geeft hem van opzij een zetje en hij begint te lopen. Met af en toe een goed gemikt zetje weet ze hem over de finish te krijgen en is de beurt aan onze Amerikaanse teamgenoot. Ook zij gaat in een goed tempo met de ezel over het parcours. Zodra de vlag over de finish is, is de beurt aan het âwater teamâ. âBij die hendel pakken, gas erop, rennen G*%@!*me! Je bent een gazelle, Geef Gas! Ze halen jullie in, snellerrrrrr! En of dat ze gas geven! In een sneltreinvaart vliegen die beentjes over het parcours! Dit gaat gewoon goud worden! Binnen een mum van tijd hebben ze de bakken vol en zijn ze de eerste die een tijd neerzetten. Nu wordt het afwachten wie van de teams de felbegeerde buckle heeft gewonnen. Die uitslag zal zo meteen bekend gemaakt worden bij de street dance. Het laatste onderdeel van het programma, waar de meiden een gratis Mexicaanse snack kunnen halen.
En dan is het zover, de uitslagâŠ. En wat denk je⊠Ze hebben gewoon GEWONNEN! Allemaal winnen ze een prachtige APHA buckle! Dit is het PERFECTE begin van de wedstrijd, het gaat die meiden vleugels geven! Ik weet het zeker!
Eerste oefenmoment
Vandaag is voor de deelnemers van de overige classes de officiĂ«le start van de APHA World Show 2024! De dag zal starten met een heel mooi trail parcours. De jeugd en Saskia hebben vandaag een cursus waarbij ze in de schoenen van de judge mogen staan. Speciaal hiervoor is geregeld dat ze maar liefst 14 classes mogen jureren, niet de officiĂ«le uitgeschreven classes, maar speciaal opgezette classes waaraan telkens 4 combinaties meedoen. Op deze manier leer je niet alleen vanuit de ogen van de judges te kijken, waardoor je natuurlijk een veel beter inzicht in je eigen classes krijgt, maar je krijgt ook een bepaald respect voor de judges aangezien het al lastig is om 4 combinaties te beoordelen, laat staan 15 of nog meerâŠ
Officieel zou de judging opdracht tot ongeveer 11:00 duren. Dus, rond 11 uur ga ik naar de arena waar de meiden en Saskia zitten. Ik kom binnen en zie dat ze nog volop bezig zijn⊠rond 11:30 wordt er een pauze moment ingevoerd en besluit ik even met Saskia te overleggen over de twee meiden, Evy en Nissa, wat betreft het oefen moment. Beide moeten namelijk vandaag oefenen met hun toegewezen paard, zodat ze weten hoe ze morgen de Horsemanship aan moeten vliegen.
Voor dit oefen moment hebben ze 30 minuten de tijd. Zodra je op het paard zit, of het paard aanraakt gaat je tijd in. Belangrijk dus om dit goed af te stemmen met de eigenaar/trainer van het paard. Via de APHA hebben we gisteren alle contactgegevens van de eigenaren gekregen zodat we een afspraak kunnen maken. Voor vandaag hebben we tijden afgesproken en ik besluit eerst de trainer van het paard van Evy op te zoeken. Deze meneer heeft wel 5 paarden gedoneerd voor de YWG. In Amerika is de opgave om een paard te vinden voor de YWG een stuk lastiger dan in Europa. In Europa werd bijvoorbeeld verplicht dat wanneer je meedeed aan de YWG je ook een paard moest verzorgen voor de deelnemers uit Amerika. Hier is zoiets natuurlijk niet te doen. Maar gelukkig hebben ze toch genoeg mensen bereid gevonden om een paard uit te lenen.
Zodra we bij de trainer aankomen spreken we af om rond 15:30 te rijden, het paard moet namelijk nog gestart worden voor de Walk & Trot. Dan gaan we door naar Nissaâs paard. Stal 6122⊠Je zou zeggen dat er ergens een plattegrond hangt waar de stalnummer opstaan⊠Nope⊠geen stalnummers⊠Met klotsende oksels (het is ondertussen 36 graden) lopen we over het terrein op zoek naar de juiste stal. Als je hier nog nooit geweest bent, kun je je gewoon niet voorstellen hoe groot het is. Per hal zijn ongeveer 1000 stallen⊠DUIZEND! En dan heb je ook nog hallen met zandpaddocks die zijn afgezet met hekken, zodat je je paard even kan laten stappen. De stallen zijn niet gekoeld dus iedere stal heeft een ventilator hangen, daarnaast nemen de trainers en eigenaren complete windturbines mee om lucht door de stallen te blazen.. Toen we de eerste keer binnenkwamen vroeg 1 van de meiden: âwaarom spannen ze een zeil dakje boven de tankboxenâ? Nou nu weet je waarom, omdat alles anders onder het stof waait.
Na een dik half uur zoeken en hier en daar vragen hebben we dan eindelijk stal 6122 gevonden. Paard staat erin, maar geen eigenaar of trainer. Even bellen dan maar.. We bellen haar op en gelukkig kan ze er meteen aankomen samen met de eigenaresse van het paard.
Zodra ze er zijn vraag ik op welk moment Nissa zou mogen rijden. âOh dat kan nu welâ. Kijk, hier hou ik van, meteen gas erop! Maar dan hebben we ook onze eigen trainer nodig en die zit nog in de judging cursus. Ah die zal vast blij zijn als we haar daaruit redden na zoveel uur jureren. Zo gezegd zo gedaan en binnen 20 minuten is ook Saskia aanwezig en kunnen we beginnen met de eerste oefenronde. ïżœïżœWat een geweldig paard en leuke mensen. De eigenaresse stapt als eerste op om Nissa te laten zien waar ze op moet letten en waar de âknopjesâ zitten. Hierna mag Nissa aan de slag en gaan haar 30 minuten in. De trainer en Saskia helpen Nissa verder en vanaf een afstandje ziet het er super uit. Zodra de 30 minuten erop zitten, stap Nissa met een big smile af en is super happy dat het zoân lief paardje is! Hier kan ze wel wat mee!
Om 15:30 is het de beurt aan Evy, ook zij krijgt een super paardje, waar toch ook een moeilijkheidsgraad aanzit. Dit paard wordt namelijk normaal gesproken alleen gestart in de Walk & Trot. En dat merkt Evy, zodra ze het paard wil aan galopperen moet ze veel moeite doen om het juiste knopje te vinden. De trainer blijft op afstand en Saskia vraagt of Evy iets niet goed doet. âOh nee hoor, maar dit is een Walk & Trot paard, en galoppeert eigenlijk nooitâ. OkeeeeeeâŠâŠ. Die 30 minuten moeten we dus heeeeel goed benutten nu. Met de juiste ondersteuning van Saskia weet Evy de knopjes te vinden en komt met een goed gevoel het paard af. Super! Beide meiden vol zelfvertrouwen, dat moet je hebben!
Nu alles voor vandaag achter de rug is, is het tijd voor wat ontspanning! Voor vanavond hebben we kaartjes voor de Rodeo in de Stockyards. HĂ©t toeristische gedeelte van Fort Worth. Ik als Limburger vergelijk het met Valkenburg in Westernstijl. Superleuk, met veel muziek, shops, eettentjes, en echte Amerikaanse Western Sfeer!
De Rodeo was ook helemaal te gek! Ze maken er hier natuurlijk echt een Show van, met rodeo clowns, prachtige paarden, Bull Riding, Bronc Riding, Roping en Barrel Race. Soms een tikkeltje ruw, maar echt geweldig om te ervaren. Mocht je zoiets in Europa willen ervaren dan is de dichtstbijzijnde plek de Gipsy Horses Ranch in België de place to be. Met name de zomer Rodeo is erg leuk en vergelijkbaar met de Amerikaanse variant.
Morgen zullen de eerste dames starten, daarover snel meer!
Dag van de Horsemanshippers
Niet alleen beloofd het vandaag een bloedhete dag te worden, ook zullen vandaag de eerste YWG combinaties starten in de Horsemanship. En dus ook Nissa en Evy. De verwachting is dat er rond 19:00 gestart zal worden. Oefenen met het paard is niet meer toegestaan. Het is dus wachten tot het zover is.
Wat wel gedaan kan worden is kijken naar horsemanship patterns waarbij hetzelfde pattern gereden wordt en/of om het paard dat ze getrokken hebben te zien lopen in een andere classe. Zowel Nissa als Evy zijn gefocust op hun te rijden pattern en hebben zich hier op verschillende manieren op voorbereid. ĂĂ©n van die manieren is âspottingâ. Bepaalde focuspunten in de arena als âvastâ punt nemen, overeenkomend met het pattern dat er gereden moet worden. Dit zorgt ervoor dat je Ă©n vooruit blijft kijken in plaats van naar beneden, Ă©n het zorgt ervoor dat je het pattern strak volgt en de lijnen in evenwicht houdt. Voor iedere classe met een pattern is dit een goeie manier om correct te kunnen showen.
Na een hele tijd wachten, kijken en nog eens wachten is het dan eindelijk zover, de meiden mogen naar beneden om zich klaar te gaan maken om te starten. Ook de trainers en paardeneigenaren zullen naar de âwacht-penâ komen, wanneer we starten mogen de eerste 3 ruiters opstijgen en stil blijven staan. Ze mogen het paard niet oppakken of werken, pas wanneer je de arena ingaat mag je ook daadwerkelijk iets doen. Beide meiden hebben een gezonde spanning. Dan komt Irene langs, Nissa zal als 4e starten en Evy als 8e. Okee mooi! Niet als eerste! De eigenaar en trainer van het paard, ze heet Bettinâ On Miss Machine, zijn bij ons komen staan en vegen nog wat vliegenspray over de benen. Er zitten hele kleine vliegjes in het zand die de benen van het paard irriteren. Veel paarden hebben daar hier last van, dus de flessen vliegenspray gaan er in een recordtempo doorheen.
De eerste jongedame die naar binnen gaat is Ierland, Irene geeft Nissa het seintje dat ze mag gaan opstappen. Ook nummer 2 en 3 gaan nu langzaamaan naar binnen. En dan is het Nissaâs beurt en mag zij voor het gehele team de spits afbijten âSucces meid, denk eraan dat je plezier hebtâ, zegt Saskia voordat ze naar buiten gaat. Met een Big Smile verdwijnt ze de arena in.
Ik kijk een stukje mee van de proef, maar draai dan om voor Evy. Saskia zal de proef in de gaten houden terwijl ik Evy zal vergezellen. âGaat het goedâ, vraag ik haar. âJa, eigenlijk wel. Wat gezonde spanning, maar ik heb er echt zin inâ. Ze lacht van oor tot oor. âGoed zo meis, dat is de beste instelling die je kunt hebben. Je hebt zo hard gewerkt en jezelf zo enorm verbeterd, youâe got thisâ! Net voordat Nissa naar binnen komt hoor we onze supportors schreeuwen vanaf de tribune, dat klinkt alsof Nissaâs proef erop zit. Wanneer ze binnen komt heeft ze nog steeds die Big Smile op haar gezicht. Het ziet ernaar uit dat het goed gegaan is, Ă©n dat ze plezier heeft gehad. Nummer 5 gaat naar binnen en Evy krijgt het seintje om te gaan opstappen op haar paard: Just Enuff Shine. Ook dit paard krijgt de benen nog even goed ingesaust terwijl nummer 6 en 7 hun proeven rijden. Dan is het ook de beurt aan Evy, met dezelfde grote glimlach van oor tot oor gaat ze naar binnen. Evy had bij het trainen even moeten zoeken naar het juiste knopje voor een goeie galop. Lastig, omdat dit paard met name in de walk & trot gereden wordt. Maar wat doe ze het goed, de Lead Change is gewoon perfect! Wow, wat supergoed zeg, dit is zo moeilijk als je een paard hebt wat dit nooit doet en die je maar 30 minuten hebt mogen rijden. Zodra de proef is afgelopen laat ons eigen Oranje legioen weer van zich horen, fantastisch!! Evy komt naar binnen en de glimlach zit er nog steeds op. âEn! Wat vond je er vanâ? Vraagt Saskia. âJa ging wel goed, mijn stop ging niet helemaal lekker, maar ik ben tevredenâ. Heerlijk die nuchterheid!
Nu is het wachten tot de laatste 2 combinaties naar binnen zijn geweest en de judges klaar zijn voor de Rail. Uiteindelijk staan ze klaar en mogen de deelnemers in willekeurige volgorde naar binnen draven voor het Rail gedeelte van de proef. Ook dit doen de meiden uitstekend. Nissa neemt soms de tweede of derde hoefslag en Evy houd haar paard mooi in galop wanneer dit gevraagd wordt. Super! Het Rail gedeelte is maar kort, dus voordat ze weten staan ze al in een Line Up voor de prijsuitslag. En wat een mooie uitslag hebben de meiden behaald. Nissa een mooie 9e plaats en Evy de 5e plaats! Voor beide meiden gewoon een fantastische prestatie en een dikke WIN!
Morgen zal Rochelle starten in de Showmanship!
Horsemanship dag
Vandaag is de beurt aan Rochelle en haar paard âAll For Meâ. Samen zullen ze de Showmanship lopen. Op de dag van de Team Challenge hadden de eigenaar en trainer al kennisgemaakt met Rochelle. Een ontzettend lieve moeder en dochter die 2 jaar geleden ook aanwezig waren op de YWG in Kreuth. Zo lief dat deze mensen ons vertrouwen met hun paard.
Gisteren heeft Rochelle de mogelijkheid gehad om te oefenen met het paard en dat ging super!
We starten de dag wat later (want we moeten echt even uitslapen) met een koffie en ontbijtje bij Starbucks, de koffie (ontbijt overigens ook) in het hotel is namelijk niet te doen. De meeste mensen blijven binnen zitten want daar is het lekker koel. Uiteraard gaan wij naar buiten aangezien het weer in Nederland niets anders als slecht is geweest.. dus wij zijn heel blij met de hete zonnestralen die we hier krijgen.
Na ons ontbijt/ lunch zijn we terug naar het hotel gegaan. Rochelleâs proef zal volgens het tijdschema om 18:00 beginnen dus ze heeft nog ruim de tijd om zich klaar te maken.
âZullen we alvast even make-uppenâ? Vraagt ze. Tuurlijk, Jeffrey plamuurt graag. Na de make-up sessie gaan we terug naar de Arena, waar we horen dat het programma iets uitlooptâŠ. Ongeveer 4 uur, want de verwachting is dat de jeugd voor de YWG pas om 22:00 zullen starten. Ook wel duidelijk, want wachten op de uitslag van de judges en de ceremonie duurt dik een half uur.
Zucht, itâs gonna be a longggg day.
Het geeft ons in ieder geval ruim de tijd om de classes die nu gereden worden (Hunter Hack) te bekijken en om vooraf even te gaan eten bij de Mexicaan. Serieus de beste Taco Shrimp everrrrr!
Terug in de arena is het tijd voor Rochelle om zich klaar te maken. Even make-up bijwerken, show outfit aan, nieuwe hoed op en letâs go!
We lopen met zân 3-en naar de wacht-pen beneden terwijl het oranje leger zich weer positioneert op de tribune. Rochelle zal als 7e van de 9 deelnemers starten. Even wachten dusâŠen wachten duurt altijd lang.. We kletsen in de tussentijd met de eigenaar van het paard totdat Rochelle dan ook eindelijk aan de beurt is. Ze heeft precies in haar hoofd waar ze op moet letten en voert haar proef geweldig uit! Wat zijn we trots en wat heeft ze plezier gehad.
Dan is het weer wachten op de uitslag. Zoals ik al eerder had aangegeven zitten er vervelende vliegjes in het zand die graag even in de voeten of benen van de paarden pikken. Toen Rochelle net klaar was met de inspection, werd het âAll For Meâ te vervelend en moest echt even het voetje opgetild worden. Nondedjuu, rotvliegjes! Maar Rochelle deed net alsof het niet gebeurt was en liet zich dus niet van de wijs brengen, ook niet toen het paard op de terug weg in de draf even een spookmoment had. Gewoon door! Supergoed! Ondanks dat Rochelle zelf geen foutjes had gemaakt worden natuurlijk wel penaltyâs gegeven voor het voetje en spookmoment. Het blijft een sport met levende dieren en sommige zaken heb je nu eenmaal niet in de hand. Het heeft in ieder geval zeker niet gelegen aan de uitvoering, want die was Spot On.
En een 8e plek is er toch zeker een om trots op te zijn! En ook nu staat de oranje tribune weer op zân kop!
Dag van de Hunter
Het is de dag van de Hunt Seat Equitation en dus het moment voor Charlaine om te shinen! We kunnen de ochtend weer wat later beginnen met een lekker koffietje en ontbijtje bij de Starbucks. De verwachting is dat ook vandaag het programma zal uitlopen, dus we hebben wat later afgesproken met de trainer en eigenaar van het paard van Femke voor haar oefenmoment.
Het is vandaag weer bloedje heet met een temperatuur van 39 graden. Gisteravond is het paard van Femke aangekomen en wanneer we aankomen bij de stal worden we ontzettend vriendelijk ontvangen door de trainer/eigenaar van de stal Leslie, en de eigenaar van "Mizzen Tricks" aka "Hammer". Het paard wat Femke zal rijden voor de Ranch. Een prachtige 7-jarige ruin met de echte "Gunner" looks en aan moeders zijde de legendarische "Smart Little Lena" in de bloedlijn. Jee, wat een prachtig paard!
Na een aantal zaken doorgesproken te hebben, wordt Hammer gezadeld en is het tijd om naar de warm-rij arena te gaan. Nadat Hammer is warmtereden is het de beurt aan Femke. Zelfverzekerd stapt ze op en luistert ze naar de instructies van Leslie en Saskia. Voor we het weten maakt Femke haar eerste ever vliegende wissel door de bak (want Hammer is niet van de simpele wissel) en rijdt ze Hammer alsof ze nooit anders gedaan heeft. Pfff, ik wil dit paard meenemen! Na een klein half uurtje stapt Femke blij af en geeft aan dat het zo goed is. Het voelt goed zegt ze blij! Super! Ik kijk serieus uit naar haar proef morgen, als ze dat met dezelfde zelfverzekerdheid doet, gaat ze punten scoren! Nadat we afscheid hebben genomen van Hammer en Leslie is het tijd om terug te gaan naar de John Justin Arena.
Ook vanmiddag zal hier veel Hunter gereden worden, waarbij ook het prachtige hunter paard van Charlaine, âWhat You Expectâ al gereden zal worden. Perfect moment dus om het paard te bekijken en het pattern live te zien.
De hunter is echt een populair onderdeel hier in Amerika, want er lijkt maar geen einde aan te komen! Wanneer we horen dat ook deze class later zal starten, besluiten we met een deel van de groep te gaan eten. Ook Lisa is de afgelopen dagen speciaal naar de meiden komen kijken om te zien hoe ze het doen en zal met ons mee uit eten gaan. Jullie hebben me weer aangestoken met het âshow-virusâ zegt ze lachend.
We besluiten een restaurantje te kiezen, niet al te ver van de show-locatie af zodat we op tijd terug zijn. Charlaine en haar ouders hebben een lekker middagje in de Stockyards gehad en houden goed het tijdschema in de gaten. De verwachting is dat het ook vandaag toch weer tussen de 21:00 en 22:00 gaat worden. We kunnen dus rustig aan doen met het eten.
Wanneer we het terrein afrijden worden we erop geattendeerd dat vanavond ook een concert van Blink 182 zal plaatsvinden in het Dickies Stadion en het volle bak zal zijn. OkeeâŠ. Dus toch even ervoor zorgen dat we niet te lang in het restaurant blijven hangen.
En maar goed ook! Nadat we lekker gegeten hebben doen we over een rit van 10 minuten 45 minuten omdat het verkeer helemaal dichtstaat met concertgangers. Gelukkig zijn we ruim op tijd terug in de arena en kunnen we vanaf de tribune Charlaine gaan aanmoedigen! Van de 10 deelnemers zal ze als 9e starten.
De eerste deelnemers komen voorbij, en ondanks dat we natuurlijk ontzettend dankbaar zijn voor ieder gesponsord paard, zal het voor sommige ruiters die normaal de hunter rijden lastig zijn geweest. Het overgrote deel van de gesponsorde paarden is namelijk geen hunter paard. Wat zijn we blij voor Charlaine dat ze het goeie eendje uit de emmer heeft getrokken, en ze een prachtig groot hunter paard tot haar beschikking heeft gekregen. Wanneer ze dan eindelijk aan de beurt is loopt het paard een prachtige proef, en Charlaine zit als een plaatje, mooi vooruitkijkend naar de volgende manoeuvre die volgens het pattern gemaakt moet worden. Heel goed! Zodra iedereen zijn proef heeft gereden is het tijd voor het Rail werk. Alle ruiters mogen weer in willekeurige volgorde naar binnen en laten op verzoek van de judges de verschillende gangen zien.
Het ruilwerk duurt ongeveer 5 a 10 minuten, daarna mogen de combinaties in een Line-up gaan staan voor de prijsuitreiking.
De ene na de andere ruiter komt voorbij en Charlaine schiet steeds hoger in de klassering. Bij nummer 4 gaat het oranje legioen helemaal los op de tribune want het nummer van Charlaine wordt omgeroepen. Wat supergoed!! Ook Charlaine kan het niet geloven en gaat vol trots haar prijs in ontvangst nemen! Wat is het weer een geweldige afsluiting van een lange maar goeie dag!
Letâs go Ranching!
Vandaag is de laatste dag van de YWG, Femke is vandaag de hekkensluiter van het Nederlandse team. We zijn vandaag relaxt begonnen, met een real American breakfast bij de Cracker Barrel.
Femke heeft zich in de voorgaande dagen dagelijks voorbereid. Iedere dag stond ze aan het raam dat uitkijkt over de arena te kijken waar haar âspotâ punten zouden zijn. Met een vinger zag je haar het pattern uittekenen in de lucht. Super gefocust, en echt als een spons de informatie opgenomen die ze van Saskia heeft gekregen en de beginnende twee dagen van Lisa Laplace.
Aansluitend aan de laatste class van de YWG zal meteen de YWG ceremonie plaatsvinden waarin de klassering van de landen benoemd zal worden, we zullen vandaag dus niet zo lang hoeven wachten als gisteren en eergisteren voordat Femke mag starten.
Rond 16:00 is het eindelijk zover, de laatste class van de YWG, Ranch Riding. We lopen met zân viertjes naar beneden (Lisa is er ook bij) naar de wacht-pen. Verschillende deelnemers in ranch outfit en bijbehorende paarden staan al klaar. Ondertussen wordt de bak nog gesleept, want ja hier in Amerika zijn er âranchâ liefhebbers die toch echt echt echt een gesleepte bak willen zien⊠Maar misschien willen ze de judges gewoon een momentje pauze geven..
Terwijl we wachten komen er steeds meer deelnemers en paarden aan. Ik loop naar de YWG leiding om te zien welke startplek voor Femke is.. Oefff ze moet als eerste starten. Lichtelijk met lood in de schoenen draai ik me om en loop terug naar Femke en Saskia, âje bent als eerste aan de beurt schatâ. Ze kijkt me aan, âoh okee, maakt me niets uit hoorâ.
Dat vind ik nou zo ruig aan haar, ze is gewoon kalm! Ik had me allang zitten opvreten over zoiets.
Dan komen ook Hammer en Leslie binnen, âHi Yâall, are you ready Femke? Hammer sure is ready, we warmed him up nicely for youâ, zegt ze lachend. âYeah, iâm readyâ, zegt Femke.
Bij de oefenronde hoorde we van de eigenaar van Hammer dat hij vanwege een blessure een jaar niet geshowt heeft en ook weinig gereden is. Voor een 7 jarige is dat natuurlijk niet niks en ik vind het dan ook superlief van deze mevrouw dat ze haar paard afstaat aan een vreemde, en ik vind het ergens ook wel een beetje spannend, want ik wil natuurlijk niet dat Hammer ontploft wanneer Femke erop zitâŠ
âOkay everybody, the first three riders can mount. Netherlands, ur up firstâ! Alright Fem, SHOWTIME! Femke stapt op en stapt met Hammer en Saskia voorop richting de ingang van de bak. âEven een diepe zucht voordat je de judges aankijkt, en dan goâ., zegt Saskia. âYes! Is goedâ! En vervolgens stapt ze naar binnen en gaat klaarstaan. Ze neemt een zucht, kijkt de judges aan en krijgt een knikje om te beginnen.
De zenuwen gieren zowel bij Saskia als bij mij door het lijf, wat is dit spannend zeg! Ik heb zoveel respect voor dit meisje, als eerste naar binnen op een 7-jarige die ervan houd om lekker gas te geven, en die een jaar amper gereden is. Je moet het maar durven hoor. Maar ze doet het gewoon, dat wat ze in haar hoofd heeft zitten komt naar buiten. Strakke lijnen, goeie galop, super vliegende wissel, mooie stop⊠Gewoon een supergoeie proef!
Zodra ze binnenkomt glundert ze over haar hele gezicht! âWow Fem, dat ging goed zegâ!! Hammer heeft het warm en staat zwaar te ademen, het is natuurlijk bloedheet en hij heeft minder conditie vanwege zijn blessuretijd. âIk zal hem even rondstappen, kun jij vragen aan Leslie of dat okee isâ? Nadat Leslie haar goedkeuring heeft gegeven stapt ze Hammer rustig uit⊠Ondertussen bekijk ik met Lisa en Saskia de overige deelnemers. Hoe meer we richting het einde gaan hoe meer we ons beide afvragen of ze niet stiekem heel hoog zal eindigen, ik denk wel aan die eerste plaats, maar ik durf hem echt niet uit te spreken.
De laatste deelnemer komt binnen en nu is het weer tijd voor de judges om te gaan beoordelen.
Na ongeveer 20 lange minuten is het dan eindelijk zover, de combinaties mogen terug naar binnen in een line-up gaan staan voor de prijsuitreiking. De een na de andere wordt omgeroepen tot er nog maar 3 combinaties over zijn. Ik ben ondertussen al zo blij voor Femke dat ik van spanning een flesje kapot geknepen heb en de tranen in mijn ogen staan. Ik gun haar zo die eerste plek.. de derde plek wordt omgeroepen en het is niet Femke⊠OMG het gaat gewoon gebeuren! Dan de tweede plek⊠Weer niet Femke!! Dat betekend dat ze eerste is!!!
En daarmee dus YWG Wereld Kampioen Ranch Riding!!
Femke en Hammer komen naar voren voor de uitreiking van de prijs en foto en ook Saskia en ik worden gesommeerd om erbij te komen staan. âGefeliciteerd meisje! Echt fantastisch gedaanâ!
Eenmaal terug in de wacht-pen, geeft Femke Hammer af aan Leslie zodat hij een verdiende douchebeurt kan krijgen.
Dan is het tijd voor de YWG ceremonie en wordt de landen klassering bekend gemaakt. Alle landen inclusief coach en manager moeten op een rij gaan staan. 1 voor 1 worden de landen van laagste plek naar hoogste plek omgeroepen. âIk denk vijfde, zegt Saskiaâ. Maar nummer vijf gaat voorbij⊠Dan moet het de vierde plek zijnâŠ
Maar ook de vierde plek gaat aan ons voorbij.. Wow!! en dan: âthird in the Youth World Games isssss: the Netherlandsâ!! Holy Shit! We zijn gewoon derde geworden! Wat een mega prestatie van die meiden!! Wie had dat een jaar geleden gedacht zeg!
Mede door de belangeloze maandelijkse inzet, geduld en toewijding van Saskia Moeskops is het dit team gelukt om deze prestatie te kunnen behalen. Dankjewel Saskia! Ook een staande ovatie voor jou!
